تپه صفر: نقطه عطف جدید Marble Arch چیست؟

تپه مصنوعی 2 میلیون پوندی که در آرزو بود خریداران را به خیابان آکسفورد برگرداند ، در حال حاضر در گرما رنج می برد. آیا لحظه های اینستاگرام را ارائه می دهد - یا بحثی در مورد گرمایش جهانی؟

تپه ای بسازید و آنها خواهند آمد. حداقل این چیزی است که شورای وست مینستر روی آن شرط می بندد و 2 میلیون پوند در تپه موقت هزینه کرده است. تپه سنگ مرمر با ارتفاع 25 متر که در انتهای غربی خیابان آکسفورد ظاهر شده و شبیه به منظره ای از یک بازی ویدئویی با وضوح پایین است ، یکی از غیرمحتمل ترین استراتژی ها برای تحریک خیابان های بزرگ ما است. به

ملوین کاپلان ، معاون رهبر شورا می گوید: "شما باید به مردم دلیلی بدهید تا به منطقه ای بیایند." "آنها دیگر فقط برای خرید مغازه ها به خیابان آکسفورد نمی آیند. مردم به تجربیات و مقاصد علاقه مند هستند. " این بیماری همه گیر حدود 17 درصد از فروشگاه های معروف ترین خیابان خرید لندن را به طور کامل بسته است.

امید است که این تپه تجربه جدیدی باشد که مردم را به وست وند می کشاند و فرصتی را برای لحظات بسیار قابل اشتراک گذاری در اینستاگرام فراهم می آورد ، فراتر از عکس های سلفی با تعداد زیادی کیف سلفریج. از روز دوشنبه ، با رزرو قبلی و پرداخت هزینه بلیط 4.50 تا 8 پوند ، بازدیدکنندگان می توانند از پله ای که به بالای تپه داربست می رود بالا بروند ، یا از آسانسور استفاده کنند ، و از منظره مرتفع هاید لذت ببرند. پارک کنید ، تعدادی عکس بگذارید ، سپس از راه پله ای شبیه آتش سوزی بیشتر به فضای نمایشگاه و کافه فرود بیایید. این یک نمونه افراطی از نوع مارک تفریحی "تجربی" چیدمان شهری است که در رسانه های اجتماعی محبوب شده است. اما قرار بود رادیکال تر هم باشد.

وینی ماس ، شریک بنیانگذار MVRDV ، شرکت معماری هلندی در پشت تپه بازشو می گوید: "ما در ابتدا می خواستیم تپه طاق را کاملاً بپوشاند." "این بحث جالبی بود ، بگذارید اینطور بیان کنم." کارشناسان حفاظت توصیه کردند که پوشاندن ساختار سنگی تقریباً 200 ساله در تاریکی مطلق به مدت شش ماه می تواند باعث تضعیف اتصالات ملات شود و منجر به فروپاشی احتمالی شود. راه حل این بود که به جای آن گوشه تپه را برش دهید ، جایی برای طاق بگذارید و تپه را شبیه یک مدل کامپیوتری کنید که در میانه راه رندر شده است ، و ساختار داربست های قاب سیم را در زیر نشان می دهد.

اگر شکل چند ضلعی با وضوح پایین تپه به آن حالت یکپارچهسازی با سیستمعامل می دهد ، دلیلی دارد. از نظر ماس ، این پروژه نشان دهنده تحقق ایده ای است که تقریباً 20 سال پیش ساخته شد ، هنگامی که شرکت او پیشنهاد کرد گالری سرپانتین لندن را در زیر تپه ای مصنوعی برای غرفه تابستانی آن در سال 2004 دفن کند. این پروژه به جای پشتیبانی از یک قاب فولادی طراحی شده بود. داربست ، بنابراین بودجه از کنترل خارج شد و طرح حذف شد ، و در تاریخ گالری به عنوان غرفه فانتوم که دور شد زندگی کرد.

با دیدن تپه سنگ مرمر چند روز قبل از باز شدن آن برای عموم ، نمی توان تعجب کرد که آیا بهتر بود که به همین شکل باقی بماند. تصاویر کامپیوتری نرم معماران تمایل به ایجاد تصویری خوش بینانه دارند و این نیز از این قاعده مستثنی نیست. در حالی که برنامه های CGI منظره ای سرسبز از پوشش گیاهی غلیظ و مملو از درختان بالغ را به تصویر می کشد ، واقعیت این است که سنگ معدنی نازکی که به شدت به دیوارهای عظیم سازه چسبیده است و توسط درختان گاه به گاه شکل می گیرد. موج گرمای اخیر کمکی نکرده است ، اما هیچ کدام از سبزه ها خوشحال به نظر نمی رسند.

ماس اعتراف می کند: "این کافی نیست." "همه ما کاملاً آگاه هستیم که به مواد بیشتری نیاز دارد. محاسبه اولیه برای یک پله بود ، و سپس همه موارد اضافی وجود دارد. اما من فکر می کنم هنوز چشم مردم را باز می کند و بحث های شدیدی را برمی انگیزد. خوب است آسیب پذیر باشد. " هنگامی که تپه برچیده می شود ، درختان دیگر به مهد کودک بازگردانده می شوند و دیگر سبزی ها "بازیافت" می شوند ، اما باید دید بعد از شش ماه که روی داربست قرار گرفته اند ، در چه وضعیتی قرار دارند. این س questionالی است که در جنگل موقتی تابستان امسال در Somerset House یا مجموعه 100 نهال بلوط خارج از Tate Modern - که همه آنها باعث می شوند فکر کنید درختان احتمالاً بهتر است در زمین باقی بمانند - وجود دارد.

MVRDV پس از آنکه یکی از افسرانش پروژه راه پله موقت خود را در روتردام در سال 2016 مشاهده کرد ، که لحظه ای درخشان از هوس شهری بود ، به شورای شهر مراجعه کرد. با بیرون آمدن از ایستگاه ، بازدیدکنندگان با یک راه پله داربست عظیم ، 180 پله منتهی به پشت بام 30 متری یک بلوک اداری پس از جنگ ، از آنجا می توان چشم اندازهای وسیعی از شهر را مشاهده کرد. احساس جابجایی عظیم از جرم گیری معبد مایاها ، و این باعث بحث در سطح شهر در مورد نحوه استفاده از 18 کیلومتر مربع مسطح روتردام از پشت بام ها شد ، که باعث ایجاد ابتکارات متعدد و افزودن شادی به جشنواره سالانه پشت بام شد.

آیا تپه می تواند تأثیر مشابهی در لندن داشته باشد؟ آیا شاهد خواهیم بود که موانع جاده کم تردد در شهر به کوه های مینیاتوری متورم می شود؟ احتمالا نه. اما فراتر از ارائه انحراف لحظه ای از خرید ، این پروژه قصد دارد بحث گسترده تری را در مورد آینده این گوشه دوست داشتنی ایجاد کند.

کاپلان می گوید: "ما در حال برنامه ریزی برای تپه ای دائمی نیستیم ، اما ما در حال بررسی راه هایی برای بهبود وضعیت حیاط و ایجاد فضای سبزتر در خیابان آکسفورد هستیم." این پروژه بخشی از یک برنامه 150 میلیون پوندی برای بهبود قلمرو عمومی است ، که پیش از این شاهد گسترده شدن روسازی و استفاده از "پارکت های موقت" در امتداد خیابان برای تلاش برای شادابی ناودان بی امان اتوبوس ها ، تاکسی ها و ریکشا های دوچرخه سواری بوده است. اواخر امسال نیز مسابقه ای برای طراحی بخشی از پیاده روی آکسفورد سیرک آغاز می شود.

اما Marble Arch یک پیشنهاد پیچیده تر است. مدتهاست که در محل تلاقی چند جاده شلوغ ، قربانی نقشه های مهندسان بزرگراههای پس از جنگ شده است. خود طاق در ابتدا توسط جان نش در سال 1827 به عنوان ورودی یادبود کاخ باکینگهام طراحی شد ، اما در سال 1850 به این گوشه از هاید پارک منتقل شد تا دروازه ای بزرگ برای نمایشگاه بزرگ شکل بگیرد. این پارک بیش از 50 سال به عنوان ورودی پارک باقی ماند ، اما با طرح جدید جاده در سال 1908 این پارک قطع شد و با گسترش بیشتر جاده در دهه 1960 تشدید شد.

در دهه 2000 برنامه هایی برای اتصال طاق به پارک ، با طرحی توسط جان مک اسلان به عنوان بخشی از برنامه 100 فضای عمومی شهردار کن لیوینگستون طراحی شد. مانند بسیاری از پارک ها و میدان های وعده داده شده کن ، این تفکر بیشتر از آنکه به نظر سخت برسد ، تفکر آسمان آبی بود و 40 میلیون پوند برای تأمین بودجه این پروژه هرگز عملی نشد. در عوض ، 17 سال بعد ، ما یک جاذبه موقت به شکل تپه داریم ، محدود به دور تا دور ، که نمی تواند تجربه عبور از شریان های شلوغ ترافیک را تغییر دهد.

ماس اما معتقد است که این تپه می تواند تفکر بزرگتری را برانگیزد. او با تعجب پسرانه اش می گوید: "تصور کنید اگر هاید پارک را در هر گوشه آن بلند کنید." "گوشه بلندگو را می توان به نوعی تریبون تبدیل کرد ، با نمای کامل در چشم اندازی بی پایان."

در طول سالها ، اشتیاق او بسیاری از مشتریان را مجبور به خرید مارک خاص کیمیاگری چشم انداز MVRDV کرده است. ماس که فرزند باغدار و گلفروشی است ، با آموزش اولیه به عنوان معمار منظر ، همیشه قبل از هر چیز به ساختمانها به عنوان مناظر نزدیک شده است. اولین پروژه MVRDV در سال 1997 مقر اصلی پخش کننده عمومی هلندی VPRO بود ، که به نظر می رسید زمین را بلند کرده و آن را جلو و عقب می کند و یک ساختمان اداری تشکیل می دهد و سقف چمن ضخیمی در بالای آن قرار دارد. اخیراً ، آنها یک ساختمان ذخیره موزه در روتردام به شکل یک کاسه سالاد با جنگل شناور سورئال تاسیس کرده اند ، و در حال تکمیل دره در آمستردام هستند ، یک توسعه بزرگ برای استفاده های مختلط که در گیاهان غرق شده است.

آنها به تعداد زیادی از املاک و مستغلات سبز ، از بلوک های آپارتمانی "جنگل عمودی" استفانو بوئری در میلان و چین می پیوندند ، تا پروژه 1000 درختی توماس هدرویک در شانگهای ، که درختان را در گلدان های بتنی روی ساقه ها حبس می کند تا سعی کنند آنها را مخفی کنند. مرکز خرید عظیم در زیر آیا همه اینها فقط با شستشوی سبز انجام نمی شود ، با استفاده از یک تزیینات محیطی سطحی برای حواس پرتی از تن بتن و فولاد تشنه کربن در زیر؟

ماس می گوید: "تحقیقات اولیه ما نشان می دهد که سبز شدن ساختمانها می تواند اثر خنک کننده 1C داشته باشد ،" بنابراین می تواند گامی مهم در جهت مبارزه با جزیره حرارتی شهری باشد. حتی توسعه دهندگانی که فقط از آن برای استتار ساختمان های خود استفاده می کنند ، حداقل یک شروع است. شما می توانید نوزاد را قبل از تولد بکشید ، اما من می خواهم از آن دفاع کنم. "